Naar inhoud springen

Ronde van Frankrijk 2008/Zevende etappe

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Zevende etappe – 11 juli
BrioudeAurillac (159 km)
Ronde van Frankrijk 2008/Zevende etappe
Etappe-uitslag
Winnaar Vlag van Spanje Luis León Sánchez 3u52'53"
2e Vlag van Duitsland Stefan Schumacher op 6"
3e Vlag van Italië Filippo Pozzato z.t.
17e Vlag van België Stijn Devolder op 6"
37e Vlag van Nederland Bram Tankink op 33"
Algemeen klassement
Gele trui Vlag van Luxemburg Kim Kirchen 28u23'40"
2e Vlag van Australië Cadel Evans op 6"
3e Vlag van Duitsland Stefan Schumacher op 16"
8e Vlag van België Stijn Devolder op 1'21"
34e Vlag van Nederland Laurens ten Dam op 5'17"
Strijdlust
Rood nummer-trui  Vlag van Spanje Luis León Sánchez  
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

De zevende etappe van de Ronde van Frankrijk 2008 werd verreden op 11 juli 2008 over een afstand van 159 kilometer tussen Brioude en Aurillac. Het was de tweede van twee heuvelritten in het Centraal Massief. Op de route lagen twee cols van de 2e categorie: de Col d'Entremont en de Col de Peyrol (Monts du Cantal).[1]

De renners vertrokken vanuit Brioude om tien over een. Christophe Moreau en William Frischkorn probeerden meteen te ontsnappen, maar het peloton liet niet begaan. Na een half uur koers kozen vijf renners het hazepad: José Iván Gutiérrez, Manuel Quinziato, José Luis Arrieta, Jérôme Pineau en Arnaud Gérard, maar ze kregen niet meer dan een halve minuut en werden weer gegrepen. Na de eerste tussensprint gingen Jens Voigt, Carlos Barredo, Xavier Florencio, Ronny Scholz en David Millar ervan door, even verder kregen ze het gezelschap Benoît Vaugrenard. Plotseling was er opschudding door een val, maar er waren geen grote slachtoffers. Wel stond bijna heel het peloton te voet door de val, behalve een kleine groep renners die er nog kon aan ontsnappen.

Achter de vijf leiders volgde dus een groep van 24 renners, met onder andere Kim Kirchen, Cadel Evans, Alejandro Valverde en Denis Mensjov, en daarachter het grote peloton. Op het moment dat de vijf leiders gegrepen werden door de eerste groep, demarreerde Luis León Sánchez, maar Team CSC - Saxo Bank zette zich op kop van de groep van 24 en bracht Sánchez weer terug. Team CSC - Saxo Bank zette door, want hun drie kopmannen (Carlos Sastre en Fränk en Andy Schleck) zaten vooraan. Bij de tweede tussensprint had de eerste groep 45 seconden voorsprong op de eerste achtervolgers. Na een kilometerslange achtervolging kwam de achtervolgende groep, met als belangrijkste naam Damiano Cunego, toch weer aansluiten.

Josep Jufré en opnieuw Luis León Sánchez sprongen weg uit het peloton, David de la Fuente en Vincenzo Nibali waagden even later de sprong naar de twee koplopers. De mannen van Team Columbia lieten begaan, toch kregen de leiders maximum maar 2 minuten. Christophe Le Mével ging op zoek naar de leiders, maar zijn poging duurde niet lang. Op de voorlaatste klim (tweede categorie) demarreerde Mikel Astarloza: op de top had hij nog een achterstand van 50 seconden, het peloton volgde op anderhalve minuut. In de afdaling, op zo'n 25 kilometer van de streep, werd hij weer gegrepen.

De vier leiders begonnen met iets meer dan een halve minuut voorsprong aan de laatste klim en waren dus al bij voorbaat kansloos. Stefan Schumacher sprong weg uit het peloton op een kilometer van de top, en Óscar Pereiro schoof mee in het wiel. Roman Kreuziger en Leonardo Piepoli kwamen ook aansluiten. Vooraan sprong David de la Fuente weg van de drie andere leiders in het zicht van de top: hij kwam als eerste boven en zo was hij zeker van de bolletjestrui. Het peloton stelde orde op zaken: op vijf kilometer van de aankomst kwam alles weer samen.

In de afdaling, op zo'n vier kilometer van het einde, sprong opnieuw Luis León Sánchez weg. Schumacher reageerde, maar Óscar Pereiro en Alejandro Valverde, ploegmaats van Sánchez, stopten voortreffelijk af. Liquigas zette zich dan maar op kop van het peloton, want Filippo Pozzato was misschien wel de snelste van het peloton, maar ze kwamen te laat. Sánchez werd de verdiende winnaar, Schumacher won de sprint voor de tweede plaats.[2]

Tijdens de etappe zijn vier renners afgestapt. Voor de Fransen Christophe Moreau, John Gadret en Lilian Jégou en de Italiaan Mauro Facci zit de Ronde van Frankrijk erop.[3][4] In de achtste etappe zal ook Magnus Bäckstedt niet mogen starten, hij finishte buiten de tijdslimiet.[5]

Tussensprints

[bewerken | brontekst bewerken]
Tussensprint Saint-Flour
na 46,5 km
Plaats Naam Punten
Winnaar Vlag van Zuid-Afrika Robert Hunter 6
2 Vlag van Spanje Óscar Freire 4
3 Vlag van Australië Robbie McEwen 2
Tussensprint Paulhac
na 74 km
Plaats Naam Punten
Winnaar Vlag van Spanje Óscar Freire 6
2 Vlag van Luxemburg Kim Kirchen 4
3 Vlag van Oekraïne Volodymyr Hoestov 2
Tussensprint Saint-Simon
na 148 km
Plaats Naam Punten
Winnaar Vlag van Spanje Josep Jufré 6
2 Vlag van Italië Vincenzo Nibali 4
3 Vlag van Spanje David de la Fuente 2
Beklimming Côte de Fraisse
na 11 km

3e cat.
4,5 km à 4,4 %

Plaats Naam Punten
Winnaar Vlag van Verenigd Koninkrijk David Millar 4
2 Vlag van Frankrijk Sandy Casar 3
3 Vlag van Frankrijk David Moncoutié 2
4 Vlag van Nederland Bram Tankink 1
Beklimming Côte de Villedieu
na 52 km

4e cat.
3,4 km à 4,4 %

Plaats Naam Punten
Winnaar Vlag van Duitsland Jens Voigt 3
2 Vlag van Duitsland Ronny Scholz 2
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk David Millar 1
Beklimming Col d'Entremont
na 101,5 km

2e cat.
6,5 km à 4,7 %

Plaats Naam Punten
Winnaar Vlag van Spanje David de la Fuente 10
2 Vlag van Spanje Josep Jufré 9
3 Vlag van Spanje Luis León Sánchez 8
4 Vlag van Italië Vincenzo Nibali 7
5 Vlag van Frankrijk Christophe Le Mével 6
6 Vlag van Wit-Rusland Kanstantsin Siwtsow 5
Beklimming Pas de Peyrol (Puy Mary)
na 117 km

2e cat.
7,8 km à 6,2 %

Plaats Naam Punten
Winnaar Vlag van Spanje David de la Fuente 10
2 Vlag van Spanje Josep Jufré 9
3 Vlag van Spanje Luis León Sánchez 8
4 Vlag van Italië Vincenzo Nibali 7
5 Vlag van Spanje Mikel Astarloza 6
6 Vlag van Wit-Rusland Kanstantsin Siwtsow 5
Beklimming Côte de Saint-Jean-de-Donne
na 150 km

3e cat.
1,7 km à 9,9 %

Plaats Naam Punten
Winnaar Vlag van Spanje David de la Fuente 4
2 Vlag van Spanje Luis León Sánchez 3
3 Vlag van Spanje Óscar Pereiro 2
4 Vlag van Italië Leonardo Piepoli 1
rang renner land ploeg tijd
1 Luis León Sánchez Vlag van Spanje Spanje Caisse d'Epargne 3u 52' 53"
2 Stefan Schumacher Vlag van Duitsland Duitsland Team Gerolsteiner op 6"
3 Filippo Pozzato Vlag van Italië Italië Liquigas z.t.
4 Kim Kirchen Vlag van Luxemburg Luxemburg Team Columbia z.t.
5 Alejandro Valverde Vlag van Spanje Spanje Caisse d'Epargne z.t.
6 Óscar Pereiro Vlag van Spanje Spanje Caisse d'Epargne z.t.
7 Samuel Sánchez Vlag van Spanje Spanje Euskaltel-Euskadi z.t.
8 Josep Jufré Vlag van Spanje Spanje Saunier Duval z.t.
9 Christian Vande Velde Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten Team Garmin - Chipotle z.t.
10 Andy Schleck Vlag van Luxemburg Luxemburg Team CSC - Saxo Bank z.t.

Algemeen klassement

[bewerken | brontekst bewerken]
rang renner land ploeg tijd
Kim Kirchen Vlag van Luxemburg Luxemburg Team Columbia 28u 23' 40"
2 Cadel Evans Vlag van Australië Australië Silence-Lotto op 6"
3 Stefan Schumacher Vlag van Duitsland Duitsland Team Gerolsteiner op 16"
4 Christian Vande Velde Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten Team Garmin - Chipotle op 44"
5 Denis Mensjov Vlag van Rusland Rusland Rabobank op 1' 03"
6 Alejandro Valverde Vlag van Spanje Spanje Caisse d'Epargne op 1' 12"
7 David Millar Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk Team Garmin - Chipotle op 1' 14"
8 Stijn Devolder Vlag van België België Quickstep op 1' 21"
9 Óscar Pereiro Vlag van Spanje Spanje Caisse d'Epargne z.t.
10 Thomas Lövkvist Vlag van Zweden Zweden Team Columbia z.t.

Strijdlustigste renner

[bewerken | brontekst bewerken]
renner land ploeg
Luis León Sánchez Vlag van Spanje Spanje Caisse d'Epargne

Nevenklassementen

[bewerken | brontekst bewerken]

Puntenklassement

[bewerken | brontekst bewerken]
rang renner land ploeg punten
Kim Kirchen Vlag van Luxemburg Luxemburg Team Columbia 119
2 Óscar Freire Vlag van Spanje Spanje Rabobank 95
3 Thor Hushovd Vlag van Noorwegen Noorwegen Crédit Agricole 88

Bergklassement

[bewerken | brontekst bewerken]
rang renner land ploeg punten
David de la Fuente Vlag van Spanje Spanje Saunier Duval 28
2 Sylvain Chavanel Vlag van Frankrijk Frankrijk Caisse d'Epargne 27
3 Thomas Voeckler Vlag van Frankrijk Frankrijk Bouygues Télécom 27

Jongerenklassement

[bewerken | brontekst bewerken]
rang renner land ploeg tijd
Thomas Lövkvist Vlag van Zweden Zweden Team Columbia 28u 25' 01"
2 Andy Schleck Vlag van Luxemburg Luxemburg Team CSC - Saxo Bank op 37"
3 Maxime Monfort Vlag van België België Cofidis op 46"

Ploegenklassement

[bewerken | brontekst bewerken]
rang ploeg land tijd
Team CSC - Saxo Bank Vlag van Denemarken Denemarken 85u 13' 26"
2 Team Columbia Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten op 2' 52"
3 Caisse d'Epargne Vlag van Spanje Spanje op 3' 29"
  1. (fr) Étape par étape: Étape 7, LeTour.fr, 11 juli 2008
  2. (fr) Journal de l'étape: "Sanchez, taille patron", LeTour.fr, 11 juli 2008
  3. (nl) "Tour 2008: En toen waren ze nog met 174...", Sport-planet.eu, 11 juli 2008
  4. (nl) "Ook Moreau en Gadret uit de Tour de France", Wielerland.nl, 11 juli 2008
  5. (fr) "Backstedt hors-délais", Sport24, 11 juli 2008